Rozmowy ogólne

Suerte

Ostatnio zastanawiam się, dlaczego Polacy widząc tekst w języku obcym, innym niż angielski, czytają go bardziej z angielskim niż polskim akcentem. Przykład? Jakiś czas temu, gdy oglądałam program "Jaka to melodia?", jedną z piosenek do odgadnięcia był utwór "Jaleo" R.Martina, w pierwszym momencie, nie wiedziałam, o jaki tytuł chodzi, bo odpowiadający po kilku sekundach, stwierdził, że ta piosenka to, cytuję: "dżaleo", co potwierdził również prowadzący. Rozumiem, że osoby, które nie uczą się hiszpańskiego, nie wiedzą jak wypowiada się "j" w tym języku, choć z drugiej strony to słowo pojawia się wiele razy w tej piosence, ale mniejsza z tym. Nie potrafię jednak zrozumieć, dlaczego niektórzy myślą, że reguły języka angielskiego można podstawić pod każdy inny język. Przecież równie dobrze mogliby przeczytać to nieszczęsne "j" tak jak czyta się to po polsku. Ja tak robię widząc tekst w języku, którego nie znam. Skoro nie znam reguł wymowy w danym języku, nie silę się na to, że jakimś cudem trafię, używając reguł z języka angielskiego, zwłaszcza że pisownia angielska jest bardzo nieregularna, szczególnie samogłosek, więc to oczywiste, że próba zastosowania tych reguł w innym języku skończy się niepowodzeniem. Razz

enamorada

Ja też się zawsze nad tym zastanawiałam! I od wielu lat niezmiennie mnie to wkurza! Cieszę się, że nie jestem w tym sama Razz

Czytanie nazw w obcych językach według zasad angielskiej wymowy jest zwyczajnie głupie, bo przecież każdy język ma swoje zasady wymowy. Lepiej wymówić nieznane słowo tak jak się mówi je po polsku, a nie na siłę udawać znawcę wszystkich języków świata Twisted Evil

W co i tak nikt nie uwierzy Twisted Evil

. A właśnie tym bardziej są irytujące takie przypadki, gdy słowo to jest wielokrotnie powtarzane w jakiejś piosence, a mimo tego ktoś postanawia wymawiać je z angielskim akcentem według angielskich zasad wymowy. A myślałam, że tylko mnie to irytuje. "Dżaleo", hahahaha Laughing

Suerte

Dla mnie irytujące jest jeszcze transkrypcja liter z alfabetu arabskiego czy cyrylicy na łaciński, w wielu przypadkach skomplikowane dla nas symbole, są przekładane zgodnie z regułami angielskiego, np. pisanie "sh" zamiast "sz", albo "v", zamiast "w", itd. Przez to nie wiadomo, w jaki sposób czytać dane słowo, czy zgodnie z zasadami polskiej czy angielskiej wymowy. Skoro jesteśmy w Polsce, a językiem urzędowym naszego kraju jest polski, to w sumie logicznie byłoby, gdyby transkrypcja była zgodna z zasadami naszego języka. Oczywiście nie mam tu na myśli nazwisk jakiś światowych artystów, polityków, itd. a raczej nazw jakiś malutkich miejscowości pojawiających się w polskich przekładach książek i tym podobnych przykładów.

enamorada

Wstawiając tekst do piosenki "Hava naguila" w wykonaniu Azúcar Moreno wolałam zapisać go według zasad hiszpańskiej wymowy, zamiast polskiej, ze względu na to, że sam tytuł zapisany jest według zasad hiszpańskiej wymowy, do tego zespół pochodzi z Hiszpanii i tworzy w tym języku. Uznałam, że trochę dziwnie wyglądałoby, gdyby w tytule podać "Hava naguila", a w tekście pisać już zgodnie z polskimi zasadami "hawa nagila". Więc może nie powinnam wypowiadać się na ten temat Wink

Jednak w przypadku podawania nazw miejscowości powinno się zachować polskie zasady pisowni.

Swoją drogą ostatnio, nieco zainspirowana twórczością Ishtar Alabiny, mam ochotę nauczyć się jakiegoś innego alfabetu, arabskiego bądź hebrajskiego Razz

Chociaż w sumie nie przydałoby mi się to chyba do niczego, ale czasem jak chcę zanotować sobie coś, o czym niekoniecznie chciałabym, żeby inni się dowiedzieli (np. gdzie coś ważnego schowałam), to taka znajomość innego alfabetu byłaby jak znalazł Razz

Suerte

enamorada

Carmell

Może to nieszczęsne ,,dżaleo'' pojawiło się dlatego, że istnieje wersja spanglish tej piosenki? Z drugiej jednak strony to tylko przykład i nie tłumaczy to podstawiania wymowy angielskiej pod każdy język obcy.

Chociaż szczerze mówiąc czasem sama łapię się na tym, że widząc jakieś słowo, dajmy na po niemiecku, chciałabym zastosować do niego hiszpańską wymowę i np. pominąć ,,h''. Very Happy

enamorada

Mi się zdarza czasem pomylić języki i układając np. na szybko zdanie po angielsku użyć tam jakiegoś hiszpańskiego słowa, jak ostatnio na angielskim zamiast "flowers" powiedziałam "flores", ale szybko się poprawiłam Razz

Największą mieszankę językową zrobiłam jak jeszcze byłam w gimnazjum na sprawdzianie z niemieckiego. W jednym zdaniu użyłam słów niemieckich, angielskich i hiszpańskich, ale nie pamiętam już co to było za zdanie, coś o Murze Berlińskim chyba Razz

Nie wiem, czy przypadkiem nie wspominałam już kiedyś o tym, kiedy jeszcze pamiętałam to piękne zdanie.
Ale zasad wymowy raczej nie zmieniam.
Większy jest problem mam z akcentem - akcent hiszpański - ujdzie, ale do ideału trochę brakuje, im bardziej się staram, tym mniej mi wychodzi, więc przestałam się starać; akcent niemiecki - podobno bardzo dobry, przynajmniej według mojego nauczyciela; akcent angielski - prawdziwa tragedia Razz

Mam zbyt "twardą" mowę do tego języka, nie potrafię mówić z angielskim akcentem, wkurza mnie, że nie mogę w tym języku normalnie wypowiedzieć litery "R" i w ogóle mówić normalnie, tylko ciągle muszę udawać wadę wymowy, bo wtedy jest poprawnie Rolling Eyes

Niby w niemieckim też nie mówi się normalnego "R", ale mimo wszystko tamten akcent nie sprawia mi takiego problemu. Najlepszy pod tym względem jest hiszpański, tam mogę mówić swoje twarde "R" ile tylko mi się podoba Very Happy

Problem mam za to z wymową "ch" lub "ll" nie potrafię tego powiedzieć tak ładnie jak Hiszpanie, znów wychodzi mi to "za twardo", a kiedy się staram to zbyt "miękko", co brzmi jeszcze gorzej, więc z dwojga złego wolę się nie starać Razz

Powinno wyjść takie ładne "czi" i "dżi", a wychodzi albo "cz" i "dż", albo "ci" i "dzi" Confused

Carmell

Moja nauczycielka hiszpańskiego twierdzi, że wyjątkowo dobrze mówię w tym języku, wręcz zdumiewająco. Very Happy

Do idealnego akcentu mi zapewne daleko, ale ich wymowa nawet na początku nauki nie sprawiała mi problemu. Natomiast mój angielski jest... Zły, tragiczny i koszmarny. Powoli zaczynam nad nim pracować, ale średnio to widzę. Z niemieckim podobnie, chociaż odrobinę lepiej.

A co do zabawnych pomyłek językowych to na angielskim zaczęłam mówić po hiszpańsku. Wypowiedziałam ze trzy zdania, dumna z siebie, że tak dobrze mi poszło, a wszyscy na mnie wielkie oczy... Very Happy

enamorada

Manterola

Ja zaczelam tak naprawde lubic angielski, juz dlugo po skonczeniu szkoly, gdy polubilam Chrisa Younga i zaczelam pisac z innymi fankami po angielsku. W sumie tak samo mialam z hiszpanskim - zaczelo sie od muzyki, potem byly pogadanki przez internet, i jezyk sam jakos wszedl mi do glowy.

Suerte